25 Mrt 2005 Udaipur

Met Dinja en Marije mee naar 't internet café gegaan, waar ik m'n mail heb opgehaald. 24 stuks, allemaal nieuwsbrieven, ik kon ze in klap er uitgooien. De foto's overgeladen op een disk. Met een leeg kaartje en weer opgeladen batterijen konden we weer voort. Daarna met de riksja, die braaf op ons gewacht had, dat moest ook wel, want we hadden hem voor 150 Rp de hele dag gehuurd, naar,,The City Palace,,. Een paleis van Mahrana van Meiwar, eens woonde hij daar, maar nu is het een museum. Er waren ook veel Indiase toeristen, maar ook veel bijennesten, die je overal zag hangen. Toen we de uitgang zochten, kwamen we bij een grote binnenplaats, waar alles in voorbereiding was, voor 't grote Holyfeest. Overal stonden tafels met parasols erboven alles met bloemen versierd.Morgen mag je elkaar met verf gooien, maar vanavond vieren we eerst het vuurfeest. De chauffeur van de riksja wilde ons aldoor naar zilver en zijdewinkels brengen, maar wij zagen dat helemaal niet zitten en besloten eerst maar te gaan eten. Marije ging naar 't hotel en ik ging met Dinja mee naar 't Lake Palace, wat nu een hotel is, en waar ze ook al bezig waren met de voorbereidingen voor 't grote Holydiner. We mochten er jammer genoeg niet in, tenzij we voor het diner boekte, maar dat was ons toch iets te duur. Toch maar weer naar 't centrum om naar mooie boekjes te kijken en ik wilde een goedkoop wit pak kopen voor morgen, zodat ik me niet om de verf hoefde te bekommeren. Overal komen we mensen tegen met bossen stro en lange takken en een of andere groene plant of struik. Net als de dag voor koninginnedag in Amsterdam, gaat er ook hier een soort spanning rond, die gewoon voelbaar is. In groepjes gaan vrouwen met een tamboerijn rond. Ze stoppen overal en gaan zingen, om daarna wat geld te vragen. En ze roepen aldoor: ,, Happy Holy". Alleen vanwege het Holyfeest moeten we al om 4 uur 's morgens met de bus terug, om op tijd de volgende stad binnen te kunnen rijden, anders lukt dat niet meer. Met de meeste van onze groep gingen we gezamenlijk naar 't vuur kijken. Ze hadden van een grote tak met stro een soort boom gemaakt, die werd in de fik gestoken. Dat was gewoon eng, want zoals op veel plaatsen in India hangen er allerlei elektriciteitsdraden zo maar overal tussen de huizen en de vlammen speelden daar lustig omheen, maar alles ging goed. Als hij bijna uitgebrand is, komen de vrouwen om het vuur te doven. Ze komen dan allemaal met hun groene bosjes om die even aan te branden om dat mee naar huis te nemen. Vaders lopen met kleine kinderen 7x om 't vuur. Zo moet dat. Toen was 't tijd voor 't ,,Savage Park,, om te eten. Bij ons hotel gekomen stak Jeroen ook nog wat vuurwerk voor de deur af,, Happy Holy!" Nu is 't 3,15 en we moeten alweer op, want de koffers moeten naar buiten!