Maandag 21/3 2005 Van Bikaner naar Jaisalmar

Vandaag ging de trip dwars door de Tharwoestijn naar Jaisalmer.Nog steeds veel vrachtwagens op de weg, maar nu niet zoveel kamelen meer. Die weg van gisteren was trouwens een oude karavaanroute. Aan beide kanten zand met bossages, waar dankbaar gebruik van werd gemaakt, als we onze plasstop hadden. Bij een wegrestaurant heb ik nog wat foto's van volgeladen vrachtwagens kunnen maken en van een mooi mannetje. Af en toe zagen we een nederzetting. 't Leek wel wat op Afrikaanse hutjes. De weg was eentonig, tijd voor m'n boek, dat werd dus afwisselend slapen en lezen. Na de lunch zagen we opeens de stad, die op een plateau ligt. Ons hotel was groot en nieuw. We werden met slingers en een glas mangosap ontvangen. Maar toen wilde ik naar het centrum van de stad. Voor 30 roepies heb ik toen een riksja genomen en ben in m'n eentje naar de stad gegaan. Wat een heerlijke chaos, iedereen groet je en is vriendelijk. Een jongeman wilde een foto van me maken in zo'n prachtig versierd raam. We gingen een trap met hele hoge treden op, daar werd ik op een stoeltje bij 't raam gezet, hij holde met mijn camera naar beneden en maakte de foto van af de straat, daarna nog een op het dak, maar toen zag ik de groep en sloot me bij hun aan, maar die was ik ook weer snel kwijt. Ik kocht wat shawls en 2 rokken. Toen zag ik opeens een internet café, waar ze ook foto's op een disk konden zetten, op éénhoog moest ik zijn. Dit keer ging 't prima. Snel door m'n e-mails gegaan, maar ik was toch zeker een uurtje bezig en onderhand stonden mijn foto's op een disk voor 350 roepies plus 50 voor internet. Net toen ik naar beneden wilde gaan was er een enorm lawaai op straat. Daar liepen allemaal mensen met verf op hun gezicht en kleding, dat was al een soort voorviering voor 't Holyfeest. 't Was inmiddels donker geworden. Met de riksja naar 't hotel, daar m'n nieuwe rok aangetrokken, want dat omslagrokje gaf die jongeman bad feelings, want hij zag aldoor een heel bloot been, mijn been wel te verstaan. Met een gedeelte van de groep gingen we weer terug naar een restaurant, daarboven een foto van het verlichte fort gemaakt. De bediening was langzaam, maar 't afruimen snel, het bord werd zowat onder m'n handen vandaan gehaald. We wilden nog wat rondwandelen, maar al snel belandden we in 'n klein winkeltje, helemaal volgestouwd met stoffen en dingen. Voor 200 roepies heb ik daar een rode doek met spiegeltjes gekocht, en we kregen allemaal nog een stoffen zakje om een fles water in te dragen. Nog even rondgewandeld en na iedereen beloofd te hebben de volgende dag terug te komen, zijn we met de riksja's weer naar 't hotel gegaan. Ik moest beslist bij de chauffeur voorin komen zitten, maar hij wreef wel mooi met z'n arm over m'n borst, de deugniet, ik gaf geen sjoege. Nu wel meteen naar m'n kamer, om alle gekochte spullen nog eens te bekijken, als 't zo doorgaat moet ik ook met een kameel naar huis, want m'n bagage wordt steeds zwaarder.